Opcje wyszukiwania (Strona 3 z 6)

Co do kursu sygnalistów o którym rozmawialiśmy w Naroczycach, to kilka lat temu zgłosiłem swój akces w Zarządzie Okręgowym bo formowała się grupa potencjalnie zainteresowanych. Miał nas uczyć Profesor z Akademii Muzycznej (nie znam Go osobiście).
Zapytam przy okazji jak sie maja sprawy, bo nie doszło do tego kursu. Może uda się reaktywować ten pomysł?
Buty, a raczej brakujące od rymarza elementy odbieramy dzisiaj więc pewnie w weekend je zmontuję

Może nieśmiali są troszeczkę

Jeden z namiarów przekazanych przez Krzyśka okazał się skuteczny.
Co prawda Pan Rymarz zawołał 80zł za parę butów, ale zdecydowałem się i zostawiłem mu swoje stare na wzór i czekam do przyszłego piątku na skórzane części do pozostałych par butów tropowych.
Po konsultacji z Łowczym proponuję następujące rozwiązanie, jedną parę przekażę Prezesowi tak, żeby była w Międzylesiu i każdy chętny będący tam z psem mógł z niej korzystać. Drugą parę zawieziemy do Michałówki i tam będzie "na wyposażeniu" tak, żeby każdy chętny mógł również w Naroczycach potrenować. Trzecią parę będę miał ja pod swoją opieką tak, żeby i tu na miejscu była do dyspozycji (oprócz moich starych będzie druga para - szybciej zakłada się większą ilość tropów) i żebyśmy mogli organizować treningi również na jednym z pobliskich obwodów.
Zapomniałem dodać, że czwarta para trtafi do mojego znajomego Leśnika (też z zamiłowania kynologa), który podarował mi kawał wysezonowanej dębiny na nasze buty i chciałbym Mu w ten sposób podziękować.
Drewniane części zorganizowałem "systemem gospodarczym" - bez kosztowo, więc wydaje mi sie, że wydatek 80zł za parę potrzebnych wszystkim szkolącym psy butów tropowych da się wytrzymać.

Co wy na to?
Pozdrawiam,
Piotr

Dziękujemy Wszystkim za miłe słowa i cieszymy się, że tak jak my, dobrze się bawiliście i miło spędziliśmy razem czas.
Już myślimy kiedy zrobić następne spotkanie naszego psiego towarzystwa

Jak wspominałem w Naroczycach, mam przygotowane i wcześniej już zrobione przez stolarza cztery pary butów tropowych. Części drewniana i metalowe mocowania rapet lub badyli  są już gotowe, brakuje tylko części ze skóry mocującej but tropowy do nogi w normalnym bucie.
Odwiedziłem dzisiaj na gorąco znajomy zakład kaletniczo - rymarski i klops... Niestety firma jest w trakcie likwidacji i nie zrobią nam już żadnej usługi.
Pytanie i prośba do Was, czy znacie jakiegoś rymarza lub kaletnika, który mógłby coś takiego zrobić? Oczywiście zapłacimy za tą usługę. Większa ilość butów tropowych do dyspozycji Członków naszego Koła pomoże nam w sprawniejszym zakładaniu tropów i będzie służyć wszystkim zainteresowanym.

P.S. jak się dowiedziałem od Roberta Olichwera zjazd Harlejowców, który odbywał sie w ten weekend w Chobieni nie udał się niestety.
Jeden z motocyklistów zginął w wypadku nad ranem w drodze powrotnej gdzieś między Chobienią a Naroczycami

Rano bedziemy pewnie wracali z wyjścia - ja mam zamiar zapolować na rogacza i dziki około świtu. Pewnie o 8 wszyscy już będą na nogach. Do zobaczenia!

Oj, to się będzie działo... petarda!!!
Już sie cieszę

Bardzo proszę o w miarę konkretne deklaracje do około środy - czwartku, kto (w ile osób) i z jakimi pieskami przyjedzie.
Ugotujemy z Marzeną bigos i chce wiedzieć na ile osób , a poza tym chcemy wiedzieć jak zaplanować zajęcia praktyczne. Zapraszamy WSZYSTKICH - również kibiców bez psów.
Oczekujemy na potwierdzenia przyjazdu. My dotrzemy do Naroczyc w Piątek wieczorem i zaczniemy od obejrzenia paru filmów o psach myśliwskich.
Pozdrawiam i do zobaczenia

Kasiu, nie odbieraj mojej wcześniejszej wypowiedzi osobiście.
Ja też mam nadzieję, że psiak znajdzie lepszy dom. Czuję się po prostu w obowiązku podzielić  swoim na ten temat zdaniem.
Istotnie zrobiłaś dobry uczynek, Ja też się starałem...
Darz Bór!

Mocno bym się zastanawiał, jeżeli chodziłoby o starszego niż 5-6 miesięcy psa.
Starszy pies nigdy już nie zapomni poprzedniego właściciela ani tego jak z nim postępowano. Może mieć różnego rodzaju "narowy" i skrzywienia, domyślam się że chodzi o jakąś nagłą życiową komplikację i o uratowanie psa przed ewentualnym schroniskiem, albo innego rodzaju marnym losem ? co jest niewątpliwie szlachetne. Pamiętać jednak trzeba, że wybieramy towarzysza na kilka - kilkanaście wspólnych lat...
Jeżeli trafimy dobrze, ten czas minie niepostrzeżenie, jeżeli jednak zabraknie szczęścia przy wyborze - będziemy się męczyć przez kilka - kilkanaście lat...
Czuję się w obowiązku wspomnieć o tym po to, żebyśmy podejmowali świadome i przemyślane decyzje. Pies to nie zabawka dla dzieci, to wspaniały przyjaciel, ale i wielka odpowiedzialność.
Pozdrawiam, Piotr

Dopiero wróciłem z Olsztyna do domu - miałem po drodze spotkania z Klientami, dzięki czemu mam zaliczony wyjazd służbowy i napiszę parę słów o tym jak tam było.

Pierwsze śliwki - robaczywki to tak w największym skrócie...

Grzegorz strzelał rewelacyjnie, ja liczyłem na 20-30 punktów więcej i potrafię (teoretycznie) to zrobić, a Sebastian nie ma za co przepraszać, Sebastian strzelał z zepsutej strzelby. Jego bok nie odpalał co któryś raz z górnej lufy. Koszmar dla skoncentrowanego zawodnika, który szedł na skeecie czysto do 5-go stanowiska, gdzie strzelba odmówiła współpracy... Szkoda, ale za naukę trzeba płacić. Zepsuta kula (z pożyczonej broni - dzięki serdeczne dla drugiego naszego Sebastiana!!!) jeszcze nie do końca by nas pogrążyła. Bolą głupio oddane punkty na kręgu, zającu i przelotach. O osi nie wspomnę.
Mistrzostwa Polski, flaga, hymn, sztandary, telewizja, najlepsi strzelcy z całej Polski - to wszystko deprymuje i sprawia, że trudno nowicjuszom w imprezach tej rangi błysnąć. Grześ jest chlubnym wyjątkiem. On po prostu strzela swoje.

Drużyna naszego Koła to co najmniej 7-8 Kolegów i BARDZO chcemy wygrać Mistrzostwo Okręgu za rok, żeby za dwa lata (jak Bozia pozwoli) pojechać na XXV Krajowy Konkurs Kół Łowieckich w skrócie zwany Mistrzostwami Polski Kół w jak najmocniejszym składzie i ze sprawną technicznie bronią.....

Mam nadzieję, że nie odbieracie naszego występu jako totalnej porażki. Staraliśmy się i walczyliśmy. Tak jak w sporcie, poza umiejętnościami KONIECZNY jest sprzęt i ............ trochę szczęścia tym razem nam tego zabrakło.

Dziękuję Kolegom z drużyny za sportową postawę i walkę, Zarządowi i Wszystkim Koleżankom i Kolegom za wsparcie i trzymanie kciuków.

Moim zdaniem zasługujemy na pierwszą dziesiątkę w Polsce i chciałbym żebyśmy mieli jeszcze jedną szansę żeby to udowodnić.
Darz Bór!